Άννα Μαρία Τσικρικώνη Κατσαρού

Σαν το χάδι ενός μικρού θνητού αγγέλου

-------------------------------------------------------

                                     Μπαλάντα

Ημερήσιο λουλούδι χρυσού κλωναριού

απ’ του ήλιου την ακτίνα θα ανθίσεις 

και σαν όραμα, αιθέριου βλασταριού  

τον κόσμο μ’ άριες ωδές θε ν’ αφυπνίσεις  

και την αυγή μ’ υψίσυχνες ελπίδες να τη χρίσεις  

και σαν καρπός  της θεοστάλακτης αμπέλου,  

μελίρρυτα αγάπη στον κόσμο να σκορπίσεις, 

σαν το χάδι ενός μικρού, θνητού Αγγέλου. 

Μα κάτω απ’ το φως του φεγγαριού,  

τις ολόγιομες στιγμές του θα ποθήσεις

και σαν τρεμόπαιγμα του ασημένιου λυχναριού

δειλά, μ’ ευχές τις άγιες ώρες θα στολίσεις

κι ίσως με λίγα δάκρυα τη νύχτα να κεντήσεις,

πόσες συγκινήσεις, τ’ ουρανόχαιτου  πέλου,

που τυλίγουν των ονείρων τις κρυφές αισθήσεις

σαν το χάδι ενός μικρού, θνητού Αγγέλου.

Κι απ’ τον θόλο του έναστρου συναξαριού

τις μελωδίες των αγγέλων θα ποιήσεις

μ’ αραχνοΰφαντες πτυχές, χρυσήνιου δοξαριού

τη πλάση, με δέος θα  υμνήσεις

κι απ’ την καρδιά του ψυχικού σου τσέλου

άχραντες νότες κοσμικές θε να ηχήσεις

σαν το χάδι ενός μικρού, θνητού Αγγέλου.

Μόνο έτσι τη ζωή, θα τη γεννήσεις,  

απ’ τον παράδεισο, ενός αιθέριου πινέλου,

κι ως άνθρωπος, σεμνά να τον φροντίσεις

σαν το χάδι ενός μικρού, θνητού Αγγέλου.