Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Άννα Μαρία Τσικρικώνη Κατσαρού


                       Μια σαγήνη θα πλάσω
                  ----------------------------------------
                     σε ποιητικό μέτρο: Ανάπαιστος

Μια σαγήνη θα πλάσω, τ’ απείρου στολίδι
και θ’ αδράξω των άστρων την έμμετρη χάρη
να κεντήσω την λάμψη του σ’ ένα κοχύλι
και  θα κλείσω εκεί μέσα τη νύμφη, αυγή και το δείλι.

Μια σαγήνη θα πλάσω σαν όνειρο κόσμου,
στους δικού σου τους πόθους να στάξω,
το δικό σου το αύριο με μύρο ν’ αγιάσω και φως μου,
κι απ’ τα όμορφα μάτια σαν χάδι, μελίρρυτα να ξεχυθεί.

Μια σαγήνη θα πλάσω, ελπίδα σεμνή στη ψυχή,
στη καρδιά σου μ’ ευχές να φυλάξω σαν δύναμη,
στη ζωή σου καθώς θ’ ανατέλλει μια νέα στιγμή,
και θα γίνεται άσμα γιορτή απ’ τη δική σου φωνή.

Μια σαγήνη θα πλάσω σαν πρόσφορο άγιο
και σαν τάμα να γράψω επάνω της το όνομά σου
με χαμόγελα κι άνθη το βήμα σου Θέ μου να χρίσω
για να γίνουν οι άβατοι δρόμοι πορεία σαγήνης στη γη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου