Οχτώ μέρες
-------------------------
-------------------------
Οχτώ μέρες κεντάω την σιωπή μου
να μην ακούγεται τι κάνω,
αν ονειρεύτηκα χθες βράδυ
ή αν έφυγα κρυφά για ‘κείνα τα λιμάνια
που σχεδίαζα όταν ήμουνα παιδί,
σε χάρτινες σελίδες.
Οχτώ μέρες ματώνω τις παλάμες με τα νύχια,
διαβάζω χάρτες,
σκαλίζω ξύλινα φεγγάρια στο κομοδίνο,
υπολογίζω τ’ αστέρια στο ταβάνι,
μα δεν γράφω γράμματα,
που λένε αντίο σ’ αγαπημένους
γιατί θυμήθηκα τότε που μου ’πανε πως…
οι αποχαιρετισμοί, είναι για ‘κείνους,
που επιστρέφουν στην ελπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου