Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Παναγιώτης Λάκκας


                                 Αγιότητα μιας Εποχής
---------------------------------------------------
σε ποιητικό μέτρο: Δάκτυλος



Δέσμιος ήρωας σ' άγνωστη μοίρα, μια απάτητη γη οραμάτων.
άγγελων βήμα ζητώ και προστάτη, και μοιάζει η ζωή μου καθρέφτης
μ’ εγωισμό συλλαβίζω στιγμές και πνοές πια της λήθης,
τι να γυρεύω εγώ, σε ναούς επισκέπτης;

Κάποιων Αγίων μορφές συναντώ, σαν προστάτες συνείδησης λόγου
και σαν ικέτης της γνώσης υψώνω τα χέρια σ' ουράνιο νου,
πάλι ζητώ οιωνό αλλαγής μου, πενθώ μαγεμένος νωρίς
μα ανατέλλει η αύρα μου, φως και σκοτάδι, με επιλογή, χωρίς.

Κάποιος αγιόηχος το θυμιατό, μα κι εγώ τις φορές που θυμάμαι
σαν κοινωνός του φωτός, και σε μια εποχή των δακρύων,
λόγος ιερός, μα και μια μυστική δοξασία και δεν το φοβάμαι
θαύμα των πόθων μου αναζητώ, όμως νάμα το θείον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου